De Duitse schrijver Wolfgang Herrndorf, bekend van de roadmovie Tsjik hield na de fatale diagnose van een hersentumor een digitaal dagboek bij. Zo volgen we hem in zijn moedige, onderzoekende en heftige laatste drie jaar.

`Het is alsof we verleerd zijn dat we zelf onderdeel van de natuur zijn.´ Journalist Kester Freriks interviewt Pauline de Bok voor De Jager, het tijdschrift van de Koninklijke Jagersvereniging.

Interview op 1 november 2014 in de rubriek `Lunchen met...´ in NRC Handelsblad, na het verschijnen van mijn roman De jaagster. `Ik vond dat ik zelf moest kunnen jagen om er goed over te kunnen schrijven.´

Flaptekst: Steeds vaker verschuilt Luise Zingg zich in de jachthut die ze vroeger had bij het IJzeren Gordijn. Daar verliest ze zich in herinneringen aan haar jeugd in de oorlog, haar dubbelleven als spionne en haar liefde voor een Stasi-officier. Haar oude jachtveld wordt ook een toevluchtsoord voor Merel Alvarez, een jonge Nederlandse die na de dood van haar moeder haar heil zoekt op het Duitse platteland. Ze hoort de verhalen die rondgaan over de oude jaagster, vraagt haar Stasi-dossier op en leert zelf jagen. Het wordt winter. De spoken van de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog winnen terrein en de levens van de twee vrouwen raken meer en meer verstrengeld. Pauline de Bok woont in Amsterdam en in het oosten van Duitsland. In 2006 publiceerde ze Blankow of het verlangen naar Heimat. Het boek werd genomineerd voor de M.J. Brusseprijs en kreeg in Duitsland de Annalise-Wagner-Preis. Ze haalde haar jachtakte, sindsdien jaagt ze op groot- en kleinwild. De pers: Stad tegenover platteland, een jonge vrouw tegenover een oudere vrouw, een vrouw uit het westen tegenover een vrouw uit de voormalige DDR: de roman De jaagster van schrijfster Pauline de Bok is opgebouwd uit tegenstellingen. Het belangrijkste contrast in de roman is dat tussen leven en dood. [Merel] zoekt een bestaansvorm waarin leven én dood elkaar vinden. Die levenswijze vindt ze in de jacht. De jaagster is een uniek boek in de Nederlandse literatuur. De jacht is geen vanzelfsprekendheid maar een verworvenheid, een weg afgelegd om tot groter zelfinzicht te komen — Kester Freriks in De Jager, november 2014 Op een knappe manier verbindt De Bok haar passie voor de jacht met haar kennis over het Duitsland van de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog die daarop volgt. Ze laat je nadenken over ethische vragen rond de jacht — Nederlands Dagblad, 28 augustus 2015 > Kunststof, 10 december 2014 Speciaal voor haar nieuwste roman haalde Pauline de Bok haar Duitse jachtvergunning. De Jaagster vertelt over een Duitse jaagster en een jonge Nederlandse tegen de achtergrond van WOII en de Koude Oorlog. Het motto van het boek: ‘Jager zijn wij, en ook prooi’. Pauline de Bok is schrijver en vertaler en studeerde theologie, filosofie, Duits en vertalen.  Presentatie: Frénk van der Linden    

`Een reeks inwijdingen´, zo noemt NRC-journalist Kester Freriks De jaagster in zijn recensie in het tijdschrift De Jager. De hoofdpersoon `zoekt een bestaansvorm waarin leven én dood elkaar vinden. Die levenswijze vindt ze in de jacht.´