Op vrijdag 14 januari maakte de jury in De Grote Post in Oostende de shortlist van De Boon voor literatuur 2022 bekend, de nieuwe Vlaamse prijs voor de beste Nederlandstalige boeken. Van de longlist bleven er 5 titels over, waaronder De poel. De shortlist werd samen met de shortlist voor kinder- en jeugdliteratuur in het Radio 1-programma Culture Club bekendgemaakt. Op 24 maart volgt de bekendmaking van de twee winnaars in samenwerking met Canvas – wederom vanuit De Grote Post in Oostende. Hier vind je alles over De Boon, over de genomineerde boeken en de prijsuitreiking: > Shortlist de Boon 2022 Er is ook een publieksprijs voor beide categorieën, waarvoor Belgen en Nederlanders tot en met 20 maart hun stem uit kunnen brengen: > Stem hier op je favoriete boek! Voor de Boon 2022 voor fictie en non-fictie zijn maar liefst 459 titels ingezonden. Daaruit maakte Literatuur Vlaanderen op 17 december de 15 titels van de longlist bekend: > Longlist de Boon 2022         Shortlist Jan Wolkersprijs Eerder stond De poel op de shortlist van de Jan Wolkers Prijs 2021 voor het beste Nederlandse natuurboek. De jury oordeelde op zondag 24 oktober in Vroege Vogels op Radio 1 bij monde van Allard Stapel (WNF) over De poel: …de grote veranderingen in de natuur voltrekken zich ook op het erf van Pauline de Bok in het noordoosten van Duitsland. De poel naast haar huis staat er sinds twee jaar droog, bramen overwoekeren het land. In De poel richt De Bok haar vizier 342 pagina’s lang op de wereld direct om haar heen. In dat miniwereldje worstelt ze met de grote thema’s als het klimaat, jagen – moet je die wasbeer nu schieten of niet? – en de rol van de mens. Zo stelt ze hardop vragen des levens en plaatst ze vraagtekens bij onze ambivalente houding ten opzichte van de natuur. Die vragen behandelt ze op fenomenale wijze, dwalend door haar wereld raak je als lezer steeds meer overtuigd van die ene waarheid die tussen alle droogte en verschraling recht overeind blijft: Pauline de Bok is een groot schrijver.   In De poel trekt Pauline de Bok zich terug in het noordoosten van Duitsland, waar ze rondscharrelt op haar erf, omringd door bossen, meren en industriële landbouw. Ze zoomt in op de levende wezens met wie ze haar plek deelt, van de grote dieren waarop ze jaagt tot het gewemel en gekrioel dat een mensenoog nauwelijks ziet. Gespannen vraagt ze zich af of de boerenzwaluwen wel zullen terugkeren. En waar zijn de fazanten, de wijnbergslakken, de oranjetipjes en de wespennesten gebleven? Of het boomkikkertje? Over Buit: ‘De liefde voor de natuur en – dat lijkt een beetje in tegenspraak met de jacht – de liefde voor dieren spat van de pagina’s.’ — Koen Fillet, Interne Keuken, 9 dec. 2017, vrt Radio De poel in de pers: 2021 24-12 ‘Pauline de Bok veranderde met De poel definitief de betekenis van het woord tuinboek.’ Sam De Wilde in zijn favorietenlijstje 2021 in De Standaard. 23-12 ‘…prachtig en liefdevol zijn de delen waarin ze aarzelt om een wasbeer of een vos dood te schieten.’ Daniel Mulder in het lijstje met de 11 beste natuurboeken van 2021 volgens Roots Magazine. 11-12 ‘Met bescheiden ambitie levert de Nederlandse auteur, vertaalster en jaagster een van de relevantste boeken van het jaar af (…) haar literair talent is even groot als haar liefde voor de natuur’ – Sam De Wilde in De Standaard 22-10 ‘[De poel gaat] in alle opzichten de diepte in. De mens, het dier, de plant, boven en onder de grond, praktisch en filosofisch: alle aspecten van De Boks nabije literatuur krijgen een verhaal, een samenhang, een psychologie. Dit boek moet bekroond worden.’ – Daan Stoffelsen over de shortlist van de Jan Wolkers Prijs op Athenaeum.nl 22-10 ‘…razend interessant, zeker gecombineerd met die verstilde observaties van grootse natuur en een prettige zelfreflectie. “Weer snapte ik niet wat ik zag,” schrijft ze dan.’ – Daan Stoffelsen in De Revisor. 10-10 Pauline de Bok schreef De poel, genomineerd voor de Jan Wolkers Prijs > Interview in Vroege Vogels 05-10 ‘[Pauline de Bok] schrijft heel mooi over de ambivalente houding van de mens ten opzichte van de natuur. Britten kunnen mooi schrijven over de natuur, dat weten we. Maar De Bok kan dat ook. Het is bijna on-Nederlands goed.’ Bekendmaking shortlist  Jan Wolkersprijs 2021 door jury-voorzitter Jean-Pierre Geelen > Luister Vroege Vogels 01-10 ‘Mooi is vooral de twijfel die haar geregeld overvalt als “mensdier”: doet ze wel het goede voor de natuur om zich heen?’ – Roots Magazine (vijf veertjes) 31-5 ‘In De poel toont schrijver en filosoof Pauline de Bok dat klimaatverandering ook op haar kleine boerenerf in Noordoost-Duitsland voelbaar is. (…) Ze probeert het onbevattelijke van de natuur te doorgronden’ – Filosofie Magazine 15-5 ‘Hoe draaglijk is het als je je, zoals de sensitieve De Bok, zo fabelachtig kunt verplaatsen in de levensdrift om je heen’ – Marijke Laurense in Trouw. Verscheen op 23-5 ook online op De Leesclub van Alles 15-5 ‘Natuur is keihard en dat is ook zo in De poel waarin Pauline de Bok minutieus beschrijft wat er vlak voor haar neus gebeurt' – Clasina van den Heuvel in het Reformatorisch Dagblad 15-5 ‘Als iemand weet hoe het door toedoen van de mens mis kan gaan in de natuur, is zij het’ – Theo Hakkert in de Tubantia 11-5 ‘Pauline de Bok blijkt een natuurliefhebber in hart en nieren. De beschrijvingen van dier en plant en mens zijn ragfijn en opmerkelijk’ – Jako van Gorsel op Visdief.nl 15-3 ‘Meer nog dan in haar vorige boeken zoekt Pauline de Bok in De poel een taal die doordringt in de wereld om ons heen, in het leven van dieren en planten.’ – De Jager 02-1 ‘In De poel zoomt journalist (en jager) Pauline de Bok in de traditie van het Britse nature writing op haast literaire wijze in op het leven op haar erf in Noordoost-Duitsland.’ – Jean Pierre Geelen in de Volkskrant Optredens: 2022 24-03 Bekendmaking van de winnaar van de Boon voor literatuur vanuit De Grote Post in Oosten in samenwerking met Canvas. 14-01 Vanuit De Grote Post in Oostende wordt in het Radio 1-programma Culture Club de shortlist van De Boon voor literatuur 2022 bekendgemaakt en worden de genomineerden geïnterviewd. 2021 24-10 Vanuit de Hortus Botanicus in Leiden wordt tussen 8 en 10 uur de winnaar van de Jan Wolkers Prijs 2021 bekendgemaakt. Vroege Vogels 22-5 Boekhandel De Koperen Tuin, Goes – gesprek met Hein van Kemenade, 14.00 uur > met publiek 16-5 Dominicanen Boekhandel, Maastricht – gesprek met Evelijn de Jong , 11:15 uur > met publiek en op Facebook 15-5 Boekhandel Krings, Sittard – gesprek met Wim Krings > 14.00 uur > met publiek en op Facebook 25-3 De Nieuwe Boekhandel, Amsterdam – gesprek met Bart Leemhuis, 19:30 uur > Facebook En verder: > Kijk naar het 1-minuutfilmpje waarin ik De poel voorstel > Brochure van de Maand van het Natuurboek 2021 – Atlas Contact > Interview in Natuur voor echte lezers, magazine bij de Maand van het Natuurboek > Livestreams op Facebook in verschillende boekhandels (> Optredens) Over jagen: 17-12-2021 Interview op Filosofie.nl door Fleur Jurgens

– oder Die Kunst, die Natur zu belauschen Aufzeichnungen aus einem Biotop im Wandel Am 14. Januar wurde das Buch nominiert für > de Boon für Literatur 2022, den Flämischen Preis für die besten niederländischsprachigen Büchern. Aus der Shortlist von fünf Büchern (Fiction und Non-Fiction) wird am 24. März in Oostende der Preisträger bekanntgegeben. In Oktober wurde das Buch bereits für die Shortlist des Jan Wolkers Preises für das beste Naturbuch 2021 gewählt. Tiere und Pflanzen zu sehen und ihre vielen Stimmen zu hören, erfordert eine besondere Aufmerksamkeit. Pauline de Bok berichtet einfühlsam von 18 Monaten in der Natur, in denen sie Vögel, Insekten, Säugetiere und Amphibien beobachtet, im Wechsel der Jahreszeiten, aber auch in einem längerfristigen Wandel. Der Tümpel neben ihrem Haus trocknet aus, die Frösche verstummen, andere Arten wandern ein. Ihr glänzend geschriebenes Buch kreist um die große Frage unserer Zeit, wie das Menschentier einen verträglichen Platz in der Natur finden kann. Meist wird die Natur von einem unsichtbaren Beobachter «von außen» gesehen, gefilmt, beschrieben. Pauline de Bok setzt dagegen auf teilnehmende Beobachtung, als Tier unter Tieren. In «ihrem» Biotop in Mecklenburg, wo sie seit zwanzig Jahren in einem ehemaligen Kuhstall lebt, beobachtet sie Geburt, Paarung, Sterben und Tod, Fressen und Gefressen werden vieler Tiere, belauscht Hirsche, Spatzen, Ringelnattern und Kraniche. Ihre große Kunst besteht darin, sich dabei selbst als aktiven Teil dieses Biotops zu sehen, in dem sie einheimische Pflanzen schützt, einen kleinen Ersatztümpel für Schwalben und Insekten anlegt, Waschbären fängt und sich als Gärtnerin, Sammlerin und Jägerin in die Nahrungskette einreiht. Ihr Buch ist eine wunderbar lesbare Schule der Wahrnehmung, des Sehens, Hörens, Riechens und Registrierens anderer Lebewesen, die uns den Spiegel vorhalten als der Spezies, die dabei ist, das eigene Biotop zu zerstören. Erscheint am 17. Februar 2022 Niederländische Originalausgabe: «De poel» Pressestimmen: «Pauline de Bok hinterfragt auf einzigartige Weise unsere ambivalente Haltung zur Natur. ... Eine großartige Schriftstellerin.» Aus der Begründung der Jury des Jan-Wolkers-Preises für das beste Naturbuch 2021 «Eine sehr gute, unaufgeregt genaue Schriftstellerin.» Wiebke Hüster, Frankfurter Allgemeine Zeitung Über die Autorin: Pauline de Bok lebt als freie Schriftstellerin in Amsterdam und Mecklenburg. Als Übersetzerin von «Tschick» ist sie die niederländische Stimme von Wolfgang Herrndorf. Für ihren Roman «Blankow oder Das Verlangen nach Heimat» (2009) wurde sie mit dem Annalise-Wagner-Preis ausgezeichnet. Bei C.H.Beck erschien von ihr bereits das vielbeachtete Buch «Beute. Mein Jahr auf der Jagd» (2018).

Speciaal voor de Hubertuseditie van De Jager koos Pauline de Bok een fragment uit haar nieuwe boek De poel, waarin ze reflecteert op de verhouding tussen mens, wild en natuur.

The Biotope around the Cowshed Withers and Dies and I Search for New Life There In The Pond, Pauline de Bok withdraws to her home in the countryside of Northeast Germany. But there too, in the midst of forests and lakes, the ecosystem is under threat: the water level is falling, trees are affected by disease and for the first time in twenty years the natural pond near her cowshed dries up. It is alarming, but she refuses to lose heart. She lays a new, clay pond, does battle with goosegrass and brambles, makes room for swallows, bats and insects. In the meantime, she ponders our relationship to nature and the extent to which human intervention is useful or necessary. ‘We happen to be an animal species, but within a century we have depleted the earth. And now we think we can carry on like that and save the day too.’ And if we do manage to turn the tide, what’s the point in the long run? ‘We are taking on ever greater burdens and at the same time we realize how powerless we are as individuals and how out of control as a species.’ In The Pond, daily toil on the farm is connected with fundamental questions about man and nature. ‘Writer and philosopher Pauline de Book shows that climate change is also being felt on her small farm in north-eastern Germany. She tries to grasp nature’s unfathomability.’ — Filosofie Magazine Pauline de Bok (b. 1956) read theology and philosophy before going into journalism and radio documentaries. She lives partly in Amsterdam and partly in the Mecklenburg countryside, the latter the inspiration for Blankow or the longing for Heimat (2006) which was translated into German and awarded the Annalise-Wagner Prize. A novel The Huntress was published in 2014, the non-fiction book Prey. A year of hunting in 2016. The German translation by Gerd Busse of De poel (2021) will be published by C.H. Beck in 2022. (Source: Nederlands Letterenfonds / Dutch Foundation for Literature) German Edition by C.H.Beck (february 2022):

Het was een kwestie van tijd, dat wisten alle jagers uit de omgeving: op een dag zou de Afrikaanse varkenspest ook bij ons in Mecklenburg onder het zwartwild uitbreken. Het virus rukte vanuit Polen op en de grens lag maar zestig kilometer verderop. Inmiddels heerst het ruim een half jaar in Brandenburg en Saksen. Hun aantal blijft gestaag stijgen.

Voor het dubbeldikke zomernummer van De Groene Amsterdammer, thema »Dieren & wij«, schreef ik een essay over het moderne jagen: deel zijn van de natuur, duurzaam vlees en toegepaste natuurbescherming.

De eerste van een serie columns voor het Magazine Buit. Lees waarom ik jager werd en hoe dat mij dagelijks stof tot nadenken en tot schrijven geeft. Over de omgang met dieren en wat wij met hen delen...

Von der ersten Spur bis zum Schuss, vom Aufbrechen des Wildes bis zum Verzehr: Pauline de Bok nimmt uns mit auf eine Entdeckungsreise durch die Welt der Jagd. Ihr glänzend geschriebenes Buch ist zugleich eine Reflexion über die Natur des Menschen als Jäger, die Lust am Beutemachen, das Essen von Tieren und die moralische Verantwortung.

Pauline de Bok is jager. In Buit verblijft ze een jaar lang in een omgebouwde koeienstal in het oosten van Duitsland, vanwaaruit ze jaagt. Dagelijks bespiedt ze zwijnen, reeën, vossen, hazen en dassen. Soms lukt het haar een dier te schieten, andere keren zijn ze haar te slim af. Al haar buit sleept ze mee naar haar stal, ze ontweidt en vilt de beesten, slacht ze en bewaart hun vlees, om ze van kop tot staart op te eten. De Bok neemt je mee op haar ontdekkingsreis door de jachtwereld: van de eerste pootafdruk tot het schot, van het sjouwen door storm en modder tot de lege uren in de kansel. Haar belevenissen en haar tochten door het overrompelende Duitse landschap vormen de aanleiding voor prachtige bespiegelingen over de relatie tussen mens en dier, over sterfelijkheid en over de plaats van de mens in de natuur. »De liefde voor de natuur en - dat lijkt een beetje in tegenspraak met de jacht - de liefde voor dieren spat van de pagina's.« Aldus de Vlaamse radiopresentator Koen Fillet in de Interne Keuken (VRT radio 1). »U bent gewaarschuwd, als u dit boek leest, loopt u het gevaar dat u binnenkort zelf een jachtakte wilt halen.« Ijoma Mangold, chef literatuur van die Zeit in lesenwert Quartett, het boekenprogramma op SRW-tv Optredens: 08.09 >  Volkstuinencomplex Sloterdijkermeer, 20:00 uur 05.10 > Hemmen BNR op 1:17:45 minuten 06.10 > De Nieuws BV BNN/VARA radio1 met Willemijn Veenhoven en Ronald Giphart 14.10 > in Nooit meer slapen: Open Kaart VPRO radio 1 met Pieter van der Wielen 01:20-02:00 uur 26.10 > talkshow PAUW Vara NPO 1 02.02.2017 > forum bij de film Safari van Ulrich Seidl, De Balie Amsterdam, met Absaline Hehakaya en Mario Molina Espeleta > De Balie TV 09.12.2017 > over jagen en wild bereiden, Interne Keuken, VRT Radio 1, Antwerpen. Eten is zilver, spreken is goud, elke zaterdag van 11:00 - 13:00       (gesprek van 34:40 - 55:50 minuten) De pers: 15.10 — »…een ingrijpende leeservaring […] Een boek voor wie de gebaande (jacht)paden durft te verlaten« Berend te Hennepe, hoofdredacteur van De Jager, het tijdschrift van de Jagersvereniging 19-23.10 — Frankfurter Buchmesse: Quality Non-Fiction from Holland, bulletin of the Dutch Foundation for Literature (Nederlands Letterenfonds) 29.10 — ‘Ik ben een roofdier’ — interview in Trouw | Letter & Geest 29.10 — ‘Stadsmens met jachtdrift’ — interview in de Volkskrant |  Sir Edmund | Boeken 17.01.2017 — »Het boek is een verslag van een langzaam vergroeien met deze nieuwe omgeving – natuur, wild, weer, Duitsers, jagers«, Stefan Ruiters bespreekt het boek voor LiterairNederland 04.11 — ‘Mensen worden steeds sentimenteler over dieren’ — interview in het Algemeen Dagblad 26.12.2016 —  »Voor of tegen de jacht, een boek als Buit. Een jachtjaar zet je aan tot denken en dat maakt een boek tot een geslaagd boek. En wat erbij komt: het is geschreven in een prachtige stijl.« Bespreking door vogelaar en boekenliefhebber Jako van Gorsel op visdief.nl Vertalingen: Herfst 2017 in het Deens verschenen als Bytte. Et jagtår bij Rosinante & Co (vertaling Miriam Boolsen) 03.09 — Interview in Jyllands-Posten (Deens dagblad) |  Livsstil: »Jo mere, jeg prøver at forstå verden, jo mere er der at forstå« Februari 2018 als Beute. Mein Jahr auf der Jagd verschenen bij Verlag C.H.Beck (vertaling Gregor Seferens) > BEUTE in Deutschland te gast in de Talkshow van Markus Lanz — ZDF, 10 oktober 2018 (vanaf 1:04:00 uur)  

On hunting, nature, and living with the rhythm of the seasons Prey is the account of Pauline de Bok’s hunting for wild boar, deer and fox in the German countryside. When she had success and killed an animal, she took her catch back to the barn, skinned it, cut it up and ate it. She describes in detail the whole process of the chase, from spotting the first spoor, to the lying in wait, killing, dragging back the kill and skinning it, and, finally, digesting it. ‘Lunch at last, I’m starving. I cut lumps of fat from its belly, and melt them in the pan to fry a couple of thin slices of liver. Smells even better than when fried in butter. Bread on the side, buttermilk, and that’s it.’ This book could be called a literary memoir, along the lines of Helen Macdonald’s H Is For Hawk, with its clarity, its perceptive analysis of the relationship between man and nature and its reflections on the end of life. It is also a peculiarly personal book in which the fascination, tension and direct experience of hunting is made tangible. De Bok vividly describes the joy of the chase for the hunter, what they experience, their close knowledge of animals. The killing itself is a culmination of tension, fear and concentration; it is also the gruesome defeat of a wounded, wild animal in its death throes. De Bok doesn’t shy away from confrontation: what gives the hunter the right to inflict such an end on a living creature? Prey shows how confrontational hunting can be: hunting and killing are outside most of our experience, and at odds with our protected, controlled world in which experience is now often artificial if not virtual, a world in which we enjoy eating meat without a care for the miserable existence most farmed animals endure, or their merciless industrial ending. About The Huntress:‘The Huntress is more than a book celebrating the splendour of the chase. Ethical questions creep through the descriptions of nature. She shows how the love of the chase is in us all, man and beast, and seems to imply that it is how we cope with that which determines who we are. As such, The Huntress is both ode to a controversial leisure pursuit, and a book which raises the ethics of life and death.’ — Recensieweb (Source: Nederlands Letterenfonds / Dutch Foundation for Literature) > sample excerpt Translations

Had ik in de tijd van mijn grootouders geleefd, dan was ik al bezweken. Dat besef ik eens te meer sinds ik jaag. Veilig zijn we niet, het is vooral een kwestie van geluk of pech – van je lot.

Mijn eerste everzwijn heb ik geschoten met droge ogen. Sterker nog, ik was vervuld van een geluksgevoel dat ik niet kende. [...] en al snel kreeg het gezelschap van het besef dat ik definitief een grens had overschreden...