Nederlands – Pagina 3 – Pauline de Bok

Brakwaternatuur

Een dichte zwerm grote vogels. In een bocht scheren ze naar zee, als een vliegend zwart tapijt. En verderop nog een zwerm, en nog een. Hoeveel vogels verjaag ik? Het moeten er duizenden zijn, de eenzame fietser is machtig.
In het Balticum zegeviert het onland

Is het de avond, het late bleke licht dat alles ineens zo stil maakt? Het eenzame rammelen van de auto over de rechte steenslagwegen, de wolken stof die we achter ons opwerpen? Ja, en meer, het zijn de donkere dennenbossen…
Duizendjarig puinpark

‘Kijk, hier, berenvelgras, dat heeft het hele blok overgroeid, net een vacht.’ Hij tilt het groene kleed op. ‘Het gaat alsmaar verder, ha, ha, het is zoiets leuks: er komen geen bloemen aan, dus mensen zien het niet.’
Een stinkende levensader

De veerman van de rijkspont roept vanuit het stuurhuis: `Wilt u mee naar de overkant?´ Daar stomen witte wolken uit de cokesfabriek en kruipen gemene gelige dampen uit de dunne pijpen van de kunstmestfabriek. Mijn ogen prikken ervan.
Zijden lint door het Groene Hart

De sluiswachter heeft die dag rond het middaguur pas drie schuttingen gedaan. Een eenzaam jachtje vaart hevig deinend tussen de Rijnaken door naar de Zuidersluis aan de overkant. De pleziervaart heeft nogal eens schrik voor de oversteek.
Kieldiep

`Zwemmen leerde je vanzelf. Ik stond op een brug en kreeg een duwtje van m´n vader: “Zwemmen!” Een hoop mensen hier hebben een heidense schrik voor het water. Maar ik zeg: de mens leeft van water.´
Het kanaal dat niet deugde

In 1961 voer het laatste turfscheepje door het water. Voor de scheepvaart heeft het Kanaal Almelo-Nordhorn nooit gedeugd. De plannen waren veelbelovend: het kanaal zou Twente verbinden met het Roergebied, het zou dé transportader voor landbouw en textielindustrie worden. Tweehonderd werklozen begonnen te graven.