Soort bijdrage: reportage

  • Begraafplaats Buitenveldert


    Zou ik hier willen liggen? vraag ik me af. Donkere luchten komen aangejaagd, het begint te hagelen. Met een paar mensen schuilen we onder een afdakje. Het is wel lawaaiig hier, aarzel ik. Dat hoor je toch niet meer als je dood bent, vinden de anderen.


  • Syrisch-orthodoxe begraafplaats


    Ik lees al die exotische geboorteplaatsen: Midyat, Kefre, Al Hasakah, Beiroet, Mizizah Köyu. Gestorven zijn ze in Oldenzaal, Berlijn, Britsum, Antwerpen, Rijssen, Malmö, Hoofddorp, Keulen, Emmen. En nu liggen ze hier in Twentse aarde.


  • Het gestolen tabernakel


    Er volgde ‘een licht hysterische reactie, ook van de landelijke katholieke pers, waarbij De Maasbode het voortouw nam door particuliere detectives in te huren.’ Al snel ontstond er een devotie op de plek…




  • `Als iemand met slecht weer wordt begraven, dan plonst het lichaam met kist en al in het water. Dat is een rotgehoor.´ De laatste jaren liggen er in Nijkerkerveen alleen nog mensen uit het joods psychiatrisch ziekenhuis.


  • Het eerste graf


    De graven zijn kleurrijk en gevarieerd: een teddybeer, een tulp, vier azen met als opschrift: `Buiten haar familie om was bridgen haar lust en haar leven´. Een bronzen Christus hangt aan het kruis onder een afdakje, tegen de voet staat een vakantiekiekje


  • Een stinkende levensader


    De veerman van de rijkspont roept vanuit het stuurhuis: `Wilt u mee naar de overkant?´ Daar stomen witte wolken uit de cokesfabriek en kruipen gemene gelige dampen uit de dunne pijpen van de kunstmestfabriek. Mijn ogen prikken ervan.


  • Zijden lint door het Groene Hart


    De sluiswachter heeft die dag rond het middaguur pas drie schuttingen gedaan. Een eenzaam jachtje vaart hevig deinend tussen de Rijnaken door naar de Zuidersluis aan de overkant. De pleziervaart heeft nogal eens schrik voor de oversteek.


  • Kieldiep


    `Zwemmen leerde je vanzelf. Ik stond op een brug en kreeg een duwtje van m´n vader: “Zwemmen!” Een hoop mensen hier hebben een heidense schrik voor het water. Maar ik zeg: de mens leeft van water.´


  • Het kanaal dat niet deugde


    In 1961 voer het laatste turfscheepje door het water. Voor de scheepvaart heeft het Kanaal Almelo-Nordhorn nooit gedeugd. De plannen waren veelbelovend: het kanaal zou Twente verbinden met het Roergebied, het zou dé transportader voor landbouw en textielindustrie worden. Tweehonderd werklozen begonnen te graven.


  • Wachten, wachten, wachten


    Tien uur schatte de Litouwse douanier die de rij langsliep en kleine grauwe briefjes met kentekens en volgnummers uitreikte. Drie dagen zei een man in de file. We gokten op de douanier en besloten te wachten.


  • `Ach Odessa!’


    Een stad begint zich haar roemruchte verleden weer openlijk te herinneren. Liever dan aan de afgelopen zeventig jaar denken de Odessieten aan de legenden die Isaak Babel en Konstantin Paustovski Odessa hebben gegeven.


Taal