• Begraafplaats Buitenveldert


    Zou ik hier willen liggen? vraag ik me af. Donkere luchten komen aangejaagd, het begint te hagelen. Met een paar mensen schuilen we onder een afdakje. Het is wel lawaaiig hier, aarzel ik. Dat hoor je toch niet meer als je dood bent, vinden de anderen.


  • Blind van hart


    Een moeder die haar kind verlaat, het loodzware Duitse verleden – alles blijft doorwerken. Julia Franck (1970) won de Deutsche Buchpreis voor haar roman over de overerving van het (nood)lot. Die Mittagsfrau nu vertaald als De middagvrouw.


  • Der Mann aus Meuselwitz


    Wolfgang Hilbig übersetzen ist das Thema meiner Masterarbeit (2008). Dazu habe ich Prosa und Lyrik übersetzt und annotiert, und Essays über Übersetzen als Wissenschaft, Handwerk und Kunst geschrieben. Lesen Sie hier Vorwort und Einleitung. Die ganze Arbeit gibt es als PDF über den genannten Link.


  • Nacht in het jachtveld


    Een jachtjaar lang woon ik in het oosten van Duitsland, waar ik aan mijn boek Buit werk. Ik woon er midden in het jachtveld waar ik jaag. Voor het blad De Jager schreef ik een reportage over de nacht.


  • Leopardtanks en zandhagedissen


    De oppers zijn allebei in Bosnië geweest, hun hoef je niets meer te vertellen. In de verte komt over de tankbaan een colonne van twaalf YPR´s aan, pantserrupsvoertuigen van de infanterie. Spooren haalt lichtjes zijn neus op en mompelt: `Rolschaatsen.´


  • Oerbos, park, of berm langs de A2


    Had ik ’s middags juist niet gejubeld dat er nauwelijks borden en richtingwijzers waren? Een verademing. Hier sta je plotseling voor een kalksteengroeve waar Maria zo zou kunnen verschijnen, uit het mergel steken scherpe vuursteenknollen.


  • Eine Analyse des Schweigens


    In der Novelle Wir töten Stella lässt Marlen Haushofer (1920-1970) die Protagonistin gnadenlos das Familiengewebe untersuchen, das den Tod eines jungen Mädchens hervorgebracht hat. Der goldene Käfig hat sich in einen Kerker verwandelt.


  • Poespoespoes


    Verhaal over de katten die bij mij kwamen aanlopen, toen ik een halfjaar met een werkbeurs in Künstlerhof Schreyahn in Wendland woonde. Het is geschreven voor de kerstbundel van Insel Verlag, getiteld Weihnachtskatzen (2012)




  • Een dichte zwerm grote vogels. In een bocht scheren ze naar zee, als een vliegend zwart tapijt. En verderop nog een zwerm, en nog een. Hoeveel vogels verjaag ik? Het moeten er duizenden zijn, de eenzame fietser is machtig.


  • Migrantendochters in het nauw


    Chloor drinken, in polsen snijden, kalmeringsmiddelen slikken. Migrantendochters plegen vaker zelfmoord en doen meer pogingen daartoe dan anderen. `Ik voelde me zo ongelukkig en depressief, ik wilde niet meer leven. Toen ging ik de eerste keer krassen.´


  • Sleutelen aan een wankel gestel


    Ziekenhuizen hebben geen tijd voor oude en dementerende patiënten. En dus schrijft de ene na de andere specialist medicijnen voor zonder te controleren wat zijn collega bij de apotheker laat halen. Veel kwetsbare ouderen overleven dat niet.


  • Jagen mit trockenen Augen


    April 2013 publizierte die Zeitung de Volkskrant meinen ersten öffentlichen Auftritt als Jäger. Und auch heute gilt für mich noch: »Wir jagen nicht, um über die Natur zu herrschen, sondern weil wir Natur sind.«