Categorie: Uncategorized

Het gestolen tabernakel

Er volgde ‘een licht hysterische reactie, ook van de landelijke katholieke pers, waarbij De Maasbode het voortouw nam door particuliere detectives in te huren.’ Al snel ontstond er een devotie op de plek…
De Korte Dood

`Als iemand met slecht weer wordt begraven, dan plonst het lichaam met kist en al in het water. Dat is een rotgehoor.´ De laatste jaren liggen er in Nijkerkerveen alleen nog mensen uit het joods psychiatrisch ziekenhuis.
Boefiepoepie

Van een dier kun je onbeschaamd houden. In marmeren harten staan de intiemste koosnaamnpjes gebeiteld. `Ceasar / ouwe pik van ons / moederskind´. Op geen gewone begraafplaats laat het poëtische gemoed zich zo lustig gaan.
Het eerste graf

De graven zijn kleurrijk en gevarieerd: een teddybeer, een tulp, vier azen met als opschrift: `Buiten haar familie om was bridgen haar lust en haar leven´. Een bronzen Christus hangt aan het kruis onder een afdakje, tegen de voet staat een vakantiekiekje
Een stinkende levensader

De veerman van de rijkspont roept vanuit het stuurhuis: `Wilt u mee naar de overkant?´ Daar stomen witte wolken uit de cokesfabriek en kruipen gemene gelige dampen uit de dunne pijpen van de kunstmestfabriek. Mijn ogen prikken ervan.
Zijden lint door het Groene Hart

De sluiswachter heeft die dag rond het middaguur pas drie schuttingen gedaan. Een eenzaam jachtje vaart hevig deinend tussen de Rijnaken door naar de Zuidersluis aan de overkant. De pleziervaart heeft nogal eens schrik voor de oversteek.
Kieldiep

`Zwemmen leerde je vanzelf. Ik stond op een brug en kreeg een duwtje van m´n vader: “Zwemmen!” Een hoop mensen hier hebben een heidense schrik voor het water. Maar ik zeg: de mens leeft van water.´
Het kanaal dat niet deugde

In 1961 voer het laatste turfscheepje door het water. Voor de scheepvaart heeft het Kanaal Almelo-Nordhorn nooit gedeugd. De plannen waren veelbelovend: het kanaal zou Twente verbinden met het Roergebied, het zou dé transportader voor landbouw en textielindustrie worden. Tweehonderd werklozen begonnen te graven.
De Freudiaanse verleiding

Zes jaar op de bank `Ik heb lang gezocht om te worden wie ik ben. Zes jaar was ik in psychoanalyse. Je ongeluk neemt niet echt af, alleen weet je je te beperken tot je echte ongeluk, daarmee moet je leven.´
Babel: gegrepen door geweld

22 oktober 1996

‘Een uurlang, of nog langer misschien, heb ik hem staan trappen en schoppen en in die tijd heb ik het leven tot op de bodem gepeild’, laat Isaak Babel generaal Pavlitsjenko zeggen in Rode ruiterij. SLAA-lezing over Babels fascinatie voor geweld.
Steden zonder geheugen. In het voetspoor van Isaak Babel

3 april 1996

Slavist en vertaler Aai Prins en journalist/schrijver Pauline de Bok maakten in de lente van 1994 een reis door de Oekraïne in het voetspoor van de joods-Russische schrijver Isaak Babel. Op zoek naar de verdwenen wereld van zijn verhalencyclus Rode Ruiterij en zijn Dagboek 1920 .Daaruit kwamen dit boek voort…
Wachten, wachten, wachten

Tien uur schatte de Litouwse douanier die de rij langsliep en kleine grauwe briefjes met kentekens en volgnummers uitreikte. Drie dagen zei een man in de file. We gokten op de douanier en besloten te wachten.

Taal