• Een stinkende levensader


    De veerman van de rijkspont roept vanuit het stuurhuis: `Wilt u mee naar de overkant?´ Daar stomen witte wolken uit de cokesfabriek en kruipen gemene gelige dampen uit de dunne pijpen van de kunstmestfabriek. Mijn ogen prikken ervan.


  • Eet vies, blijf gezond


    Heerst er soms een collectieve voedselfobie? Voor je het weet koop je alleen nog driedubbeldwars gekeurmerkte etenswaren en begin je bij al het andere te kokhalzen: bacillen! bederf! hormonen! vergif! Het begint verdacht veel op smetvrees te lijken.


  • Het huis van Boelgakov


    In Kiev staat het ouderlijk huis van Michail Boelgakov. Huisnummer 13. Dat past uitstekend bij de wrangvrolijke dubbele bodems in het werk van de schrijver. Met vertaalster Aai Prins waan ik me in de roman De Witte Garde.


  • `Het laatste gat voor de hel´


    Hoe verliep de Wende op het Oost-Duitse platteland, ver van Berlijn en de wereldpolitiek? Verslag uit Fürstenwerder, een dorp in de Uckermark, dat begin 1990 volledig op z’n kop stond. ‘Marktfähig worden we nooit.’




  • In de zomer stond er nog een tentenkamp van de Verenigde Communistische Partij in het weiland, als een stuiptrekking van de Koude Oorlog. `Blauwe Stad, zwarte gat´. Die geluiden zijn overstemd door de marketingmythen van de Blauwe Stadjers.




  • Droom of werkelijkheid Waarin hij vertelt over ruzie met de buren omdat ze een sloopauto in zijn kamer hebben gezet, zijn jonge jaren als muzikant in Parijs, en ontdekt dat het geld uit zijn zak is verdwenen.


  • Sleutelen aan een wankel gestel


    Ziekenhuizen hebben geen tijd voor oude en dementerende patiënten. En dus schrijft de ene na de andere specialist medicijnen voor zonder te controleren wat zijn collega bij de apotheker laat halen. Veel kwetsbare ouderen overleven dat niet.


  • Het geheime land van Joey van Kreel


    Week in week uit werd er vergaderd, er werden maquettes gemaakt, de eerste fase was al uitgevoerd, en toen werd er een vat zoutzuur gevonden. `Een gifslang onder het gras.´ De bewoners vormden een `Gifkomitee´…




  • Het avontuurlijkste park van stadsdeel Leidsche Rijn moest het worden. `Je moet ervoor zorgen dat in een nieuwbouwwijk niet alles veilig is, dat wordt zo saai, dat is vreselijk.´ Maar dat mislukte, de bewoners willen een normaal park voor hun deur.


  • Liefde voor beton


    Wie staat er nu stil bij al die civieltechnische kunstwerken van Nederland? En wie zorgt er eigenlijk voor? Kunstwerken & Kunstwerken praat in de rubriek ‘Achter de schermen‘ met Wiel Verbeet over ‘zijn’ Gelderse viaducten.


  • Feelgood oder Kühltruhe


    Sie haben die Erinnerung an eine Welt, die vor immer verschwunden ist gemeinsam, die jungen Schriftsteller der ehemaligen DDR. Ein Vergleich von Meine freie deutsche Jugend von Claudia Rusch und Moskauer Eis von Annett Gröschner.


  • Insluiper Alzheimer


    ‘Drie jaar geleden hebben we in onze nieuwjaarsbrief geschreven dat Ted Alzheimer heeft’, vertelt Jan. ‘Mensen vonden het moedig, maar wij generen ons niet. Moeten wij ons ook nog gaan generen? Kom nou! Het is al erg genoeg dat Ted Alzheimer heeft.