• Keuze uit eigen werk


    Onbekommerd at ik vroeger alles op wat me werd voorgezet. Alleen van dikke vellen in melk of koffie moest ik wel eens kokhalzen. Makkelijke tijden waren het. Een hutje buiten de Laotiaanse hoofstad Vientiane, een gaarkeuken in het Oekraïense stadje Doebno, de cafetaria van Vette Herman in een Nijmeegs sousterrain,…


  • Kleurrijk ondernemen


    Antilliaans bureau voor personeelsmanagement, Ethiopisch restaurant, Perzische salon, Marokkaanse vishandel, Spaanstalig communicatiebureau, Pakistaanse handelsagentuur, Antilliaanse importzaak, Turks confectieatelier…




  • Als mijn buurmeisjes zich mooi maken trekken ze een roze kermisjurk aan en lakken hun nagels goudkleurig . Ze zijn de prinses. Als mijn excentrieke vriendin uitgaat, draagt ze een verfrommeld grijs truitje, met de prijs van een bruidsjurk.


  • Lesje pijnbestrijding


    Er zit een onwrikbare plank in je rug geschroefd, die daar niet hoort. Hoe meer je op de pijn let, hoe verkrampter je je gaat bewegen. Je toestand wordt van kwaad tot erger, je probeert het boeddhistisch te ondergaan. Tot je uitroept: waar zijn de pillen!




  • Op het zebrapad stak iemand over. Even was er geen enkele beweging op het kruispunt, niemand toeterde, belde of vloekte. Het was alsof de tijd was stilgezet. Iedereen was verzonken in het lopen van die vrouw.




  • Marja Wille-Buurman `Wanneer psychoanalyse wel kan helpen? Als je veel last van jezelf hebt, je ongelukkig voelt, óf heel weinig voelt. Als je niet in staat bent een intieme relatie aan te gaan, telkens weer wegloopt of verlaten wordt…´




  • Heerlijk was het, zo’n land waar je zonder nadenken kunt betalen. Pingelen is overbodig, de prijzen ontlopen elkaar niet veel. Dat is pas beschaving. Maar ze gaan eraan, de vaste prijzen en ik word tot wandelende calculator gedegradeerd.




  • Het ergste is die hulpeloosheid. Op school is geschoten, je gaat meteen met de pootjes omhoog liggen, je vriend en ouders zeggen: niet aanraken, kijk uit, daar moet professionele hulp bijkomen.


  • Heruitgave Doodsberichten: Berichten van een naderend einde (fragment)


    Hoe leven mensen in het aangezicht van de dood? `Niemandsland´ is het eerste verhaal uit mijn boek over het sterven en de dood van vijf mensen, dat eerder verscheen onder de titel Doodsberichten. Elk sterven is anders, elk doodgaan is alledaags én onbevattelijk.


  • Bouwput Berlijn


    Het verwende Berlijn is er nog niet aan gewend dat ze geen kunstmatig eiland meer is en geen etalage van het Westen. Na de Wende leken de bomen even tot in de hemel te groeien, maar nu groeit vooral het begrotingstekort.


  • Gesjoemel bij de zachte dood


    Ook wie een euthanasieverklaring heeft, wil eigenlijk vaak alleen maar een laatste duwtje over de rand als het sterfbed echt te zwaar wordt. Nabestaanden en betrokkenen over euthanasie, `sjoemeleuthanasie´ en wie de regie in handen heeft.


  • Het Engelengezicht. Het verhaal van een maffiakiller


    Giorgio Basile groeide op in Corigliano en Mülheim aan de Ruhr en werd de ongedoopte kroonprins van de ´Ndrangheta, de Calabrese maffia. Tot hij in 1998 kroongetuige werd. Spiegel-journalist Andreas Ulrich schreef een onthutsend boek over hem.


Taal