Jaar: Metro, 1999

  • Ik ben een twintigste-eeuwer

    Dat nieuwe millennium begint langzaam iets te worden in mijn kop. En al heb ik nog een jaar of dertig, veertig te gaan, mijn eeuw is voorbij. Ik ben in één klap een eeuw ouder. Ik ben achter de horizon van het nieuwe millennium geboren.

  • Veghelse schietpartij

    Het ergste is die hulpeloosheid. Op school is geschoten, je gaat meteen met de pootjes omhoog liggen, je vriend en ouders zeggen: niet aanraken, kijk uit, daar moet professionele hulp bijkomen.

  • Weg met de vrije consumentenkeuze

    Heerlijk was het, zo’n land waar je zonder nadenken kunt betalen. Pingelen is overbodig, de prijzen ontlopen elkaar niet veel. Dat is pas beschaving. Maar ze gaan eraan, de vaste prijzen en ik word tot wandelende calculator gedegradeerd.

  • Doodsberichten

    Doodsberichten

    Voor Doodsberichten werkte ik drie jaar als vrijwilliger in de terminale thuiszorg en tekende de gebeurtenissen op. Door elk van de vijf verhalen speelt de vraag: Hoe leven mensen in het aangezicht van de dood?

  • Lekker vies, heel gezond

    Lekker vies, heel gezond

    Gelukkig kunnen we het gekrioel van ziektekiemen niet met het blote oog waarnemen, dat heeft de schepper goed bedacht. Maar met de microscoop zijn we hem te slim af. En nu poetsen we tot we er letterlijk ziek van worden.

  • Het gestolen tabernakel

    Het gestolen tabernakel

    Er volgde ‘een licht hysterische reactie, ook van de landelijke katholieke pers, waarbij De Maasbode het voortouw nam door particuliere detectives in te huren.’ Al snel ontstond er een devotie op de plek…

  • De Korte Dood

    `Als iemand met slecht weer wordt begraven, dan plonst het lichaam met kist en al in het water. Dat is een rotgehoor.´ De laatste jaren liggen er in Nijkerkerveen alleen nog mensen uit het joods psychiatrisch ziekenhuis.

  • Boefiepoepie

    Boefiepoepie

    Van een dier kun je onbeschaamd houden. In marmeren harten staan de intiemste koosnaamnpjes gebeiteld. `Ceasar / ouwe pik van ons / moederskind´. Op geen gewone begraafplaats laat het poëtische gemoed zich zo lustig gaan.

  • Een avond op perron 2b

    Het is een mooie plek, niets klopt er. Een meisje bedelde om een gulden voor een ijsje. Jaja. Iets verderop maakte een loverboy ruzie met het meisje dat voor hem werkt. Of toch niet?

  • Het eerste graf

    Het eerste graf

    De graven zijn kleurrijk en gevarieerd: een teddybeer, een tulp, vier azen met als opschrift: `Buiten haar familie om was bridgen haar lust en haar leven´. Een bronzen Christus hangt aan het kruis onder een afdakje, tegen de voet staat een vakantiekiekje

  • Randstedelijk provinciaals

    Twente, het Brabantse platteland, Gelderland. Kom met zo’n geschiedenis maar eens in Amsterdam aan zonder een fikse afkeer van de grachtengordel. Ik wist al lang dat de ware provinciaal uit de Randstad komt.

  • Freek van den Ende

    Ja, ik was er ook, bij de opening van `Het Plein der pleinen´, dat verdacht veel van een grasvlakte heeft. Een vonkje vuurwerk, een musical-potpourri van Joop en Freek, die rijmde als ware hij Sinterklaas zelve.

Taal